هفته نامه کرگدن روزنامه اعتماد
روزی خدمت استادی جهت تلمذ و عرض ارادت و خاکساری دو زانو نشسته بودم چشم از دهانش برنمی داشتم که مبادا نغزی و مغزی بگوید که از دستم برود. اما پیشتر از این لحظه و برای اینکه حسابی شیرین عسل باشم – به خیال خود البته – نیم ساعتی زودتر از همه شاگردان به خانه استاد رسیده واز حیاط مختصر رد شده و در زیرزمین دیدم ای بابا چه می بینی از ما شیرین تر و عسل تر فراوان و جمعیت نسوان و ذکور سیبل در سیبل و مقنعه در مقنعه نشسته اند تا استاد تشریف بیاورند تا درس شروع شود. شاگردان پراکنده و در گعده های دوتایی و چندتایی در گفتگوهای بی در و پیکر قبل از شروع کلاس غرق بودند که الکی مثلا «بله هوا خوب است » ، «اگر باران می زد البته یک طور دیگر می شد» ،« بنده پاییز را دوست دارم » ،«اتفاقا بنده هم پاییز را دوست دارم» ادامه‌ی خواندن←