سعید راد بازیگر توانمند سینمای ایران یک مرداد ۱۴۰۳ چشم از جهان فروبست، مردی بلندبالا که روزگاری قهرمان سینمای روشنفکری و بدنه بود، با «خداحافظ رفیق» «امیر نادری» قد کشید و با «صادق کرده» «ناصر تقوایی» به ثبات رسید و با «سفر سنگ» «مسعود کیمیایی» به فئودالیسم ریشه‌دار ایرانی پایان داد، بعد از انقلاب با «عقاب‌ها» «ساموئل خاچیکیان» دوباره اوج گرفت؛ اما به‌اجبار ممنوع‌التصویر شد و ۱۸ سال از سینما و وطن دور ماند. او در فصلی دیگر از زندگی حرفه‌ای و کاری با «دوئل» «احمدرضا درویش» به سینما و ایران بازگشت و. سعید راد از اواسط ۱۴۰۲ گرفتار دردی جانکاه شد و در سه مرداد ۱۴۰۳ در خاک وطن آرام گرفت. به بهانه چهلمین روز از درگذشت او مروری به کارنامه‌اش کرده‌ایم که بد نیست.
نوشته: الهه خسروی
خوانش و تنظیم: حسین قره
