روزنامه ایران ندا سیجانی : بمپور زادگاه او در ۸۳ سال پیش است. منطقهای که حال و هوای کویر را در چهره شیرمحمد اسپندار بخوبی نمایان میکند. موهای جوگندمی و خطهای صورتش نشان از گذر زمان سختی دارد که بر او گذشته است. شیرمحمد صدای آشنای این سرزمین است. اشتیاق مصاحبه با مرد کهن دونلی نواز، سبب شد سرانجام در آخرین ساعات روزی که برای مراسم تجلیل به تهران آمده بود، در فرودگاه مهرآباد با او به گفت و گو بنشینم. زمانی که برای نخستینبار به چهره سیهچرده او نگاه کردم، چشمانش رازهایی را در خود نهفته داشت که تنها میتوانستی با شنیدن صدای نی، پی به اسرار مرد کویر ببری. او ترجیح میدهد به جای حرف زدن دونلی بنوازد. شیرمحمد معتقد است با این ساز بهتر میتواند سخن بگوید. دستاری که به دور گردن خود میاندازد به گفته شیرمحمد صندلیاش محسوب میشود. او با «دونلی» صدای کویر را به گوش دنیا رساند. جسم نحیف وی از گذران زندگی سخت در جنوبیترین نقطه ایران – سیستان و بلوچستان – حکایت دارد. شیرمحمد اسپندار کارمند وزارت ارشاد است و امرار معاش او تنها با اندک حقوق بازنشستگی تأمین میشود. نابغه موسیقی بلوچستان امروز در خانه ساده و فقیرانه خود در بمپور زندگی میکند و شهردار بمپور تصمیم دارد این خانه را به موزه تبدیل کند. بیش از۶۰ سال است که هنر زیبا اما مشکل «دونلی» نوازی را در سینه محفوظ نگاه داشته و صاحب دکترای افتخاری موسیقی سنتی از کشور فرانسه و دیپلم افتخار نوازندگی در ایران است. شیرمحمد سالهاست با دستان پینه بستهاش از عمق تاریخ سرزمیناش سخن گفته است. اما امروز میگوید: «دونلی یعنی شیرمحمد»، سازی که ای کاش با شیر محمد به پایان نرسد. ادامهی خواندن
بایگانی دسته: نغمه
محمدرضا شجریان:کوشیدم سنت ریشهدار خنیاگری ایرانی را پاس بدارم
نشان شوالیه ( دومین نشان با اهمیت فرهنگی )کشور فرانسه با پاس یک عمر فعالیت هنری به محمد رضا شجریان اهدا شد.
محمد رضا شجریان در مراسمی که به این مناسبت در سفارت فرانسه با حضور فرهیختگان و هنرمندان در تهران برگزار شد پیامی را خواند که در زیر می خوانید:
“موسیقی ایرانی تنها یک سنت موسیقایی نیست، تنها یک فرهنگ غنی و ریشه دار و کهنسال نیست، بلکه در عین حال نموداری دقیق و روشن از یک تمدن دیرپا و ماندگار است که طی هزاران سال در دل این جغرافیای رنگارنگ شکل گرفته است و من در تمام طول زندگی ام و در بیش از نیم قرن حضورم در عرصه موسیقی ایرانی، همیشه و در همه حال کوشیده ام تا نه فقط پاسدار ارزش ها، اصول و شکوه و عظمت این سنت موسیقایی ، نه فقط مفسر این فرهنگ غنی بلکه پاسدار این تمدن باشم. ادامهی خواندن
محمدرضا لطفی درگذشت/ تار روی نت سکوت
استاد محمدرضا لطفی که روز ۱۲ اردیبهشت دارفانی راوداع گفته بود دوشنبه ۱۵ اردیبهشت درزادگاهش به خاک سپرده شد. ادامهی خواندن
با درگذشت جلیل شهناز : قلب تار شکست
ضایعه ای دیگر در مقام موسیقایی این سرزمین واقع شد . جلیل شهناز دست از تار شست و آنان که مشتاق تارنوازی او بودند قطعا دنیایشان تیره و تار شد . او یگانه و بی همتا بود، انگار کنید که تار ایرانی با دو قلب به هم پیوسته ، یکی را از دست داده است چرا که جلیل شهناز قلب تار و تار نوازی بود . بوسه استاد شجریان بردستان جلیل شهناز به نشان حق گذاری در مقامی بود که شهناز در موسیقی ایرانی داشته و دارد . او با خیل دوستداران و شاگردانش نخواهد مرد و صدای تار نوازیش در زمان جاری خواهد بود. ادامهی خواندن
گفتگو با یک نوازنده ۸۱ ساله : بعد از مرگم جوانان نمیگذارند سازم روی زمین بماند
آلماجوقی، دو تار نواز پیشکسوت شمال خراسان می گوید که نهادهای فرهنگی و هنری، موسیقی نواحی ایران را از یاد برده اند.
خبرآنلاین مهدی یاورمنش: چنان با سرعت و شدت زخمه میزد که به سختی میشد باور کرد این پنجههای جادویی و شور انگیز از آن یک نوازنده ۸۱ ساله است. روی صحنه، برای ساعتی با دوتارش یکی شد و آهنگها و آواهایی کهن را که در طول تاریخ سینه به سینه نقل شده و به او رسیدهاند، نواخت و خواند.
تالار ایران فرهنگستان هنر، عصر پنج شنبه ۱۷ اسفند شاهد هنرنمایی علی غلامرضایی آلماجوقی، استاد دو تار نوازی مکتب شمال خراسان و از معدود بخشیهای باقی مانده این خطه از ایران بود.
در کنسرت این نوازنده پیشکسوت، او ابتدا مقامهایی چون نوایی، شاختایی، زاهد جعفرقلی و… را اجرا کرد ادامهی خواندن