فرش و آیین‌های شیعه چنان در تار و پود هم گره خورده‌اند که برای پژوهشگر هیچ شکی نمی‌گذارد که یک خانه دل و سینه برای این هر دو سوخته و خطوطش را نقش زده است.قالی پرنده‌ای که روزگاری سفرهای عرفانی و فرازمانی- فرامکانی سلیمانی نبی را به انجام می‌رساند، در سفری اسرارآمیزتر تا زیر پای خانواده هاشمی سفر کرده و می‌آید تا مشهد اردهال و خون شهید سلطانعلی بن محمدباقر را به جان می‌خرد و این خون می‌شود رنگش می‌شود نقشش و… .
قالیباف ایرانی بهشت را با خون خانواده هاشمی، در عشق و ارادت به اهل بیت پیامبر (ص) و خون سرخ حسین(ع) می‌بیند. حوض بهشتی قالی‌های کویر ایران با گریه برای کشته شدگان تا ابد زنده دشت نینوا پر می‌شود و قالیباف از دار عاشقی بالا رفته بهترین دست رنج خود را نذر می‌کند برای تکیه ای و مسجدی . نذر قالی برای مساجد و تکیه های که ذکر حسین بن علی در آن می‌شود، یکی از اصلی‌ترین آیین‌های عاشورایی و شیعه ای است که در میان بسیاری از آیین‌ها فراموش شده یا کمتر دیده می‌شود. درست چون خود فرش. نذر کننده فرش چه نیتی دارد ؟می‌خواهد مجلس حسین بن علی با فرش آراسته شود. فرش مسجد و تکیه همچون گلدسته و گنبد زینت جایی است که یاد خدا و اولیایش را به جا می‌آوردند. این یک سوی ماجراست، سوی دیگر ماجرا شاید این است تا به شهادت اشک‌های که بر فرش ریخته شده مؤمن پارسای نذرکننده بتواند برای خود در رستاخیز شفاعت به دست آورد. فرش و آیین تار و پود زندگی ایرانی را رقم زده‌اند و این بافته از هم جدا نمی‌شود.

http://torreh.net/?p=16779