امروز دوشنبه ۱۵ دی‌ماه وقتی به عادت صفحه یک روزنامه‌ها را نگاه می‌کردم ، با توجه به اینکه رییس جمهور دکتر روحانی بحث داغی مثل رفراندوم را پیش کشیده بود جذاب بود تا ببینم که روزنامه‌های همسو با دولت و مخالفان و منتقدان آن به چه شکلی صفحه یک خود را بسته‌اند تا در برخورد با مخاطب مسئله خود را القاء کنند. بعضی از این صفحات را با مرور آن چه می خواهند بگویند یا آن چه من دریافت کرده ام را با شما به اشتراک می گذارم . روزنامه کیهان روزنامه منتقد و مخالف دولت که همان دیروز که رییس جمهور در خصوص رفراندوم اعلام موضع کرد ، مدیر مسئول روزنامه در گفت و گو با فارس سعی کرده بود مشکلی حقوقی طرح مسئله از سوی رییس جمهور را برجسته کند به کلام دیگر رفراندوم برای چه ؟ همان طور که در عکس صفحه یک کیهان مشخص است ، انتخاب عکس کاملاً زیرکانه است اگر چه در ستون شرح عکس و تیتر تمام جملات حساسیت‌زای رییس جمهور آمده است ، جملاتی که شاید کیهان با آن‌ها مشکل داشته باشد ، اما ابایی از طرح آن در صفحه یک خود ندارد ، مثل اینکه دکتر روحانی گفته است «آرمان ما به سانتریفیوژ وصل نیست ،‌بلکه آرمان به مغز و قلب و اراده ما وصل است» یا مسئله همه پرسی که عین عبارت رییس جمهور طرح شده است . اما عکس از نمایی است که انگار رییس جمهور برای خلأ در حال سخنرانی است ،‌مخاطبان سخنرانی رییس جمهور به سوی دیگر نگاه می‌کنند ،‌حتی آن دوربین فیلم‌برداری هم روی کس دیگری است . عکس کنایه ایی است که کیهان به رییس جمهور زده است ، «این حرفتان مخاطبی ندارد» یا «مخاطبان رو به سوی دیگری دارند» . روزنامه اعتماد که همسو با دولت است اما امروز عکس خوبی را برای این مهم انتخاب نکرده است ، عکسی که اگرچه تمام صفحه روزنامه را گرفته ، اما رییس جمهور تنها قدم می‌زد ، کسانی که او را تشویق می‌کنند و فقط دست‌هایشان معلوم است بی سر هستند ، انگار هویتی ندارند و از آن مهم‌تر اندک هستند. تازه یک نفر هم از این  شش نفر به سمت دیگری می‌رود. تیتر روزنامه هم این است « همه پرسی آرزوی روحانی » مسئله فقط آرزوی رییس جمهور است و چه کسی سند داد که رییس جمهور بتواند آرزوهایش را عملی کند . رییس جمهور مجری قانون اساسی است نه مجری آرزو های که برای قانون اساسی دارد. روزنامه وطن امروز منتقد و مخالف دولت اما ماجرای را به شکل دیگری دیده است ، عکس دکتر روحانی در گوشواره سمت چپ نشسته که سیاست به اقتصاد یارانه بدهد اما حرف کلی رییس جمهور را در کاریکاتور به عنوان عکس یک روزنامه به تمسخر گرفته ، موشکی که کلاهک آن احتمالاً یک مداد یا قلم است که یعنی توانمندی ساخت موشکی و توان هسته ای و علمی، در باکس آن آمده« این را می‌فروشیم ۲۵ تن گوشت وارد می‌کنیم اقتدارمون بالا می ره » فراتر از کنایه دولت مردان را کاسب‌کارانی می‌داند که بیشتر به فکر وارد کردن هر چیزی هستند تا تولید ، و آن چه تولید است را می‌خواهند بفروشند . نقطه نظری افراطی اما مرتبط با مسئله رییس جمهور.     روزنامه شرق حامی دولت است اما عکس رییس جمهور را برای صفحه اول ندیده است بلکه تیتر تک کلمه ایی را برای سخنرانی رییس جمهور انتخاب کرده است ، « رفراندوم » با این رو تیتر که پیشنهاد رییس جمهور برای حل مشکلات کشور است . شرق عکس یک را به قاضی مرتضوی می‌دهد و به گمان بین تیتر رفراندوم و قاضی مرتضوی خطی را دنبال می‌کند ، شرق به عنوان روزنامه اصلاح طلب به دنبال رفراندومی در خصوص مسایل سیاسی است و توجه ندارد که رییس جمهور در یک همایش اقتصادی و ناظر به حل مشکلات اقتصادی سخنرانی کرد و اگر پای سیاست را به میدان کشید برای بهبود اقتصاد و معیشت مردم بود ، نه برعکس . روزنامه اصلاح طلب اهداف خود را به خوبی دنبال کرده و حرف رییس جمهور با مشکلات سیاسی ( عکس قاضی مرتضوی )‌را از منظر خود مطرح کرده است و عکس رییس جمهور برای این روزنامه اهمیتی نداشته است . روزنامه همشهری اما در این میان کنایه ایی را یافته بود ، برخورد شهرداری با علاءالدین و نطق شهردار قالیباف در مبارزه با آن‌ها که با پول و ارتباط قانون را دور می‌زنند و که عکس یک این روزنامه بود و تیتر یک که رییس جمهور گفته بود « نمی‌توانیم یارانه پر درآمدها را حذف کنیم » به این معنا که شهردار و شهرداری می‌توانند در محدوده خود با تخلف مبارزه کنند ، اما دولت نمی‌تواند.     روزنامه دنیای اقتصاد عکس و تیتر یک خود را به رییس جمهور می‌دهد و قطعاً این حرف رییس جمهور برای این روزنامه اقتصادی ارزشمند است که « آزادسازی اقتصاد از بند سیاست » با رو تیتر همه پرسی ، اما عکس انتخاب خوبی نیست ، نگاه رییس جمهور اگر به روبرو بود ، این نظر را القا می‌کرد که روحانی مستقیم با من مخاطب روزنامه در حال گفت و گو است ، اما روحانی نگاهش به پایین است ، اما از آن مهم‌تر صندلی‌های کنار رییس جمهور خالی است ،‌یک فضای خالی انگار کسی حامی رییس جمهور نیست تا اقتصاد را از سیاست خالی کند. ضمن آن که عکس وزرا با تیترها مستقل هم کمکی به بهبود صفحه و عکس یک نکرده است .   روزنامه آرمان همسو و حامی دولت تیتر یک و عکس یک را به رییس جمهور می‌دهد و موضوع رفراندوم را تیتر یک و موضوع آرمان و سانتریفیوژ را عکس یک اینکه مجزا از هم عکس یک و تیتر یک به موضوع و یک سخنرانی داده شود چقدر حرفه ایی است ، مسئله دیگری است اما برای آرمان مهم است که همه مطالب دیده شود ، اما عکس مدیوم حجت سپهوند که نگاه رییس جمهور به سویی است و انگشت اشاره‌اش به سوی دیگر را نشان می‌دهد ، انگشت اشاره به سمت ( تقریباً ) بیرون تصویر یا مخاطب روزنامه آرمان یا جامعه و مردم است به عنوان کسانی که باید در رفراندوم شرکت کنند و نگاهش به سمتی است که باید بپذیرند که رفراندوم برگزار شود ، از جمله مجلس و… .   روزنامه دولت ایران تیتر یک خود را به زنگنه وزیر نفت اختصاص داده و عکس یک را به رییس جمهور . اگر چه عکس روزنامه ایران بزرگ‌تر از روزهای دیگر است و تقریباً گوشواره های این روزنامه را هم گرفته است که  اهمیت این مسئله را نشان می‌دهد. انتخاب عکس به نظر نویسنده مناسب نیست . رییس جمهور با سه نفر از شاخص‌ترین چهره های اقتصادی دولتش از جناح‌های مختلف ، دکتر طیب نیا وزیر اقتصاد و دکتر مسعود نیلی اصلاح طلب و دکتر نهاوندیان اصول‌گرا . نگاه رییس جمهور رو به پایین و به سمتی است که هیچ معنا و حسی را القا نمی‌کند ، عکس تمام قد است و رییس جمهور حالت ایستا ندارد ، یک پایش روی هواست و همان نزدیک‌های پای در هوای رییس جمهور تیتر همه پرسی تمام می‌شود و مخاطب ناخواسته نگاهش به آن سمت جلب می‌شود و آنچه القا می‌کند افتادن رییس جمهور است تا ایستا بودن او . پشت سر رییس جمهور لایه پشت نخبگان اقتصادی خالی است ، انگار این مطلب همه پرسی بیشتر خوراکی برای نخبگان است تا عامه مردم و سطح گسترده تر ،این با نفس همه پرسی متعارض است که باید همه در آن باشند. عکس‌های که خبرگزاری‌ها گذاشته‌اند یا عکاس ایران می‌توانست بگیرد یا انتخاب شود که نشان دهد نخبگان در کنار رییس جمهور هستند و پشت سر آن‌ها جمعیت ( مدعوین همایش اقتصاد به عنوان بخشی از جامعه ) نیز نشسته اند که این حرف را قبول دارند یا می‌پسندند. روزنامه ایران بلاتکلیف است که به مسایل اقتصادی بپردازد و همچنین محتاط است تا مسایل سیاسی را برجسته کند. روزنامه جوان اما با تیتر « همایش همه مردان اقتصادی دولت پیشنهاد اجرایی نداشت » نشان دهد که این همایش در راستای هدف اقتصادی‌اش نبود و مسئله مطرح شده در آن بیشتر از جنس سیاست است .       روزنامه جام جم هم تیتر سه خود را به رییس جمهور داد با این کنایه که سه سال دیگر تورم تک رقمی خواهد شد . اختلاف های بین دولت و سازمان صدا و سیما بر کسی پوشیده نیست و این در تیترهای جام جم تاثیر مستقیم می گذارد.       روزنامه آخر اما روزنامه اقتصادی جهان صنعت است . این روزنامه تیتر یک را به دکتر نیلی می‌دهد اما عکس یک و انتخاب عکس کاملاً معنا دار و با هدف روزنامه آگاهانه انتخاب شده است . رییس جمهور در حال درست کردن عبایش است با لبخندی ماسیده که مردی از پایین به او خروج از صحنه را نشان می‌دهد مردی که رویش را نمی‌بینیم اما گوشی به گوش دارد . تیتر « برگزاری همه پرسی » با اشاره دست آن مرد همخوان است .