امروز تشیع پیکر مردی بود که ارمغانش برای جهان با همه دردهایش خنده بود و خندیدن. سعدی افشار ، مردی از سنتی کهن بود که به گمان، او با مرگش دست آن سنت را گرفت و با خودش به سرزمین فراموشی برد . او مثل سعدی استاد سخن بود و اسمی چنین برازنده سعدالله رحمت خواه بود . آن طور که خودش می‌گفت از زمانی که با دوده بخاری صورت‌ها را در نمایش تخت حوض سیاه می‌کردند ، سیاه بوده تا امروز که به بهانه جهان نو و ارتباطات تازه به فرنگ می‌رفت و آنجا بی الوار تخت حوض سیاه بازی می‌کرد .
 یادم هست وقتی در یک گفتگو از او پرسیدم راستی این روزها که می‌روی فرانسه و در تئاتر خانم آرین منوشکین نمایش اجرا می‌کنی اوضاع چطور است ؟ با صدای که سال‌ها سیاه بودن خش‌دارش کرده بود جواب که : هیچ فایده ای نداره فقط صاحب خونه ام فکر می کنه چون می رم فرنگ پول دار شدم هی اجاره رو می بره بالا ، این دفعه آخر به منوشکین گفتم : بابا دیگه ما رو دعوت نکن .  
پیتر بروک او را چاپلین آسیا لقب داده بود و غول دیگر تئاتر منوشکین عاشقش بود و بسیار او را دعوت می‌کرد تا در تئاترش اجرا کند .
اهل کنایه بود با همه چیز شوخی می‌کرد و این میراث سرزمینی است که مردمش بیشتر در لفاف‌ها سخن می‌گویند تا سرراست حرف بزنند .  
اگر خواستید نظر علی نصریان و پرویز پرستویی که با ایسنا درباره سعدی افشار در میان گذاشته‌اند را بخوانید این مطلب را ادامه دهید .
علی نصیریان: حیف شد،سعدی افشار درگذشت
علی نصیریان با اظهار تأسف فراوان از درگذشت سعدی افشار گفت: ایشان آخرین بازمانده از نسل بازیگران سیاه‌بازی بود که به طور خودجوش فعالیت می‌کرد و با رفتن او، نسل این بازیگران به پایان رسید.
این هنرمند باسابقه تئاتر‌، سینما و تلویزیون در گفت‌وگویی با خبرنگار بخش تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ادامه داد: سعدی افشار فردی خودجوش بود که با استعدادی فوق‌العاده بازی می‌کرد. او متعلق به نسلی بود که نه مدرسه رفته بودند و نه آموزشی دیده بودند اما از طریق تقلید هنرمندان پیشکسوت به این مهارت‌ها دست یافته بودند.
نصیریان یادآور شد: سعدی افشار جوهر و استعداد بسیار بالایی داشت از نظر بدیهه‌سرایی حرکات بسیار شیرین صورت‌، حرکت بسیار قشنگ بدن‌ و … به حد کامل و استادی بود.
این هنرمند باسابقه تئاتر در عین حال خاطرنشان کرد: این استعدادهای بعدی را انکار نمی‌کنم اما معتقدم با رفتن سعدی افشار دیگر نظیر او را از نسل هنرمندان خودجوش مستعد و فوق‌العاده شیرین نداریم و درگذشت او باعث تأسف همه ماست اما امیدوارم جوانان با الگو گرفتن از این نسل‌، نگذارند جای آن‌ها خالی بماند.
او با اشاره به برگزاری جشنواره تئاتر آیینی-سنتی اظهار امیدواری کرد با برپایی این جشنواره یادبود این هنرمندان زنده نگه داشته شود.
علی نصیریان در پایان گفت: واقعاً حیف شد که سعدی افشار درگذشت امیدوارم روحش شاد باشد چرا که یک عمر مردم را شاد کرد و خنده بر لب آن‌ها نشاند.
پرستویی: بعید می‌دانم کسی بتواند راه «سعدی افشار» را ادامه دهد
پرویز پرستویی گفت: بعید می‌دانم کسی را بتوانیم داشته باشیم که راه سعدی افشار را ادامه بدهد.
این بازیگر با ابراز تأسف از درگذشت سعدی افشار از آن به عنوان تنها بازمانده نمایش سنتی در ایران و سیاه‌بازی نام برد و اظهار کرد: او یادگار آیین‌هایی بود که امروز فراموش شده است. این ضایعه را به همه کسانی که دستی در عرصه نمایش دارند و تمام جامعه هنری تسلیت می‌گویم.
وی افزود: رفتن سعدی افشار داغی است که باید امروز نگران شد که دیگر نمایش سنتی نخواهیم داشت.
پرویز پرستویی چندی پیش هنگام بیماری سعدی افشار بر لزوم حمایت از آخرین بازمانده نسل سیاه‌بازی در ایران تاکید کرده بود و اعلام داشت: مطالبی را درباره تنهایی ایشان این روزها خواندم که بسیار مرا متأثر کرد. یادمان نرود سعدی افشار زمانی چارلی چاپلین ایران بوده و شادی را به لبان بسیاری نشانده است و در حال حاضر تنهاست و کسی در کنارش نیست. ‌او که سال‌ها به هنر این مملکت خدمت کرده، نباید در خانه‌اش چشم به راه کسی باشد که بخواهند سراغی از او بگیرند. امیدوارم حکایت سعدی افشار حکایت آن جانباز نشود که داروهایش را قطع کردند و اشک‌هایش را درآوردند.
پرستویی با بیان این که هنرمند همیشه مهجور است اظهار کرد: بیاییم او را دریابیم از مسئولین هیچ‌وقت کمک نخواهیم و معتقدم آن‌ها به کمک ما نیاز دارند اما از اهالی محترم هنر تقاضا می‌کنم تک تک جمع شویم و به هر شکلی که می‌شود حمایت خودمان را از سعدی افشار اعلام کنیم و در آستانه جشنواره فجر که همه تلاش می‌کنند کدورت‌ها کنار رود، همه به احترام این جشن کنار هم جمع شوند و یادی از این هنرمند بکنیم.